Kleurrijk Colombia: Bogota

Een week na vertrek al een update, wat bijzonder is voor ons doen. Het lijkt dus alsof we niets beter te doen hebben, maar niets is minder waar! Deze avond echter, we spreken over maandagavond 29 juli omstreeks 21u30, ontsnappen we de gezelligheden der Backpackerswereld om een boekje te lezen en jullie te verblijden met nieuws uit Colombia. Waarom vanavond? Dat is simpel te verklaren: op dit moment wordt er namelijk in de gemeenschappelijke tuin folkmuziek gespeeld; met panfluiten en blokfluiten en vooral een heel valse cello. Kortom; het backpackers hippie gehalte werd ons even te veel. Geef ons dan maar de colombiaanse muzikale uitspattingen; zeer vrolijke muziek waarop menig Colombiaan zijn salsa-schoentjes aantrekt. Oh Colombia!
Onze eerste stop was Bogota, de kleurrijke hoofdstad van het bizarre Colombia. Bogota is een gigantische stad gelegen centraal in colombia temidden van bergketens. We verbleven in een bizar hostel (ons nochtans aangeraden door de backpack bijbel), waar onze kamer rook naar vochtige kelder; waar het ontbijt bestond uit vochtige broodjes die eveneens smaakten naar kelder; waar de elektrische kraan soms toch vonkjes af gaf, waar een rare overdekte patio was en waar Giant Jenga Wedstrijden werden gehouden. Gelukkig was de stad de moeite: veel kleuren, zowel de huizen, mensen, bloemen, planten, fruit, bussen, kleding en ga zo maar verder zijn hier in alle kleuren van de regenboog gekleurd. En stel je voor: allemaal gekleurde koloniale gebouwen in kleine straatjes, en dat in een bergachtige omgeving. Heel tof dus! Jammer alleen dat het continu regende en niet meer dan 17 graden was... Niet echt wat je verwacht van Colombia, me dunkt. Dus na een heel toffe rondleiding langs de streetart van Bogota (super uitgebreid omdat street art waaronder graffiti hier legaal is in tegenstelling tot zowat alle andere landen van de wereld) en een bezoekje aan El Mirador (uitzichtspunt) aan de rand van de stad - waar we overigens vooral mist als uitzicht hadden en waar we op de wandeling naar beneden escort kregen van 20 jonge politiemannen - besloten we verder te reizen naar een rustiger, natuur-rijker gebied.

Oh ja; voor ik het vergeet! Bogota (en Colombia in het algemeen) kent wel wat gekke culinaire uitspattingen. Zo wordt in zowat elke warme drank een brokje kaas gegooid (aqua calliente con queso, choco con queso; te con queso,...) - en wordt daaraan vaak nog een stukje brood toegevoegd om er lekker in te dopen. Het is echt geen grap; de Colombianen houden te veel van kaas (en natuurlijk weten jullie dat dat zowat mijn enige fobie is). Er wordt daarnaast veel gefrituurd gegeten: het was een ware zoektocht om iets te vinden dat zonder frituur of olie bereid was. Gaande van brood tot aardappeltjes tot maiskoekjes tot kip tot chorizo tot pizza; alles wordt met veel vet (of suiker) bereid. Dus gelukkig bevinden we ons sinds enkele dagen in een dorpje waar de hippies ook hun weg hebben gevonden, waar veel groenten groeien en waar dus bijgevolg wel gezondere alternatieven bestaan zoals de heerlijkste (vegetarische) burgers; salades en wraps. En ook heerlijke zelfgemaakte granola en yoghurt; in combinatie met veel vers fruit een heerlijk ontbijt. En dat met een vers kopje koffie; voor je neus worden de koffiebonen uit het land geplukt, gebrand en gemalen waarna er een heerlijke espresso voor je neus wordt gezet. life can be good!
We bevinden ons dan ook in DE coffee region van Colombia en daarmee zo'n beetje van ZuidAmerika aangezien Colombia 1 van de grootste exporteurs is van (kwaliteitsvolle) koffie. We zijn hier niet alleen vanwege de koffie (al moet ik met plezier toegeven dat ook Mijn Lief een kopje koffie sinds kort niet meer afslaat) - maar vooral vanwege de geweldige omgeving. De busrit was vrij heftig maar het loont de moeite! 7uur zouden we op de bus zitten maar aangezien Bogota een drukke stad is waren we na 3uur in de bus pas de stad uit waarna gelukkig wel een prachtig landschap volgde. We hebben hier wel uit geleerd dat we nooit meer achteraan in de bus gaan zitten, dat het onmogelijk is om te slapen of een boek te lezen onderweg, dat een wc en wifi op de bus best handig zijn en dat Colombianen continu eten en/of drinken (en bijgevolg ook haast allemaal te dik zijn...).

Oh! En natuurlijk dat het Zuid Amerika voetbalcup is; zoiets als het EK. Geweldig; niet alleen op de dag dat de Colombianen spelen maar ook op elk ander moment, op elke plek die je je kunt voorstellen, draagt men knalgele Colombia voetbalshirts. Tv's om de wedstrijden te volgen vind je dan ook overal, op pleinen, in cafes, in buitenwijken, op het busstation, in de mini-bus,... je kan het zo gek niet bedenken of het is er - voetbal! Wat een sfeer dan ook toen we aankwamen in Salento; een mini dorpje in de bergen - maar een gigantisch scherm op het dorpsplein; megaveel tentjes met eten en drinken en heel veel volk, dansend/zingend/in spanning de wedstrijd kijkend. Wat jammer dat colombia die avond met penalties verloor van Argentinie, maar de sfeer bleef op het dorpsplein. Niemand werd er agressief of baldadig van er werd besloten gewoon sowieso feest te vieren. Dat kunnen ze wel in Colombia! De muziek is hier geweldig en in deze regio is het het hele jaar warm genoeg om dag en nacht buiten te zijn, zelfs hier in de bergen. Bovendien hebben Colombianen 35 vrije maandagen ('Bank holidays') per jaar, zo leerden we dit weekend. In die verlengde weekends bezoeken ze het liefst natuurparken met hele families (we zijn op touwbruggen en steile berghellingen voorbij gestoken door obese omaatjes, echt waar!) en tevens zijn authentieke dorpjes zoals Salento ook erg in de mode. Het lijkt hier soms echt een attractiepark, veeeeeeel mensen op straat; veel eet en drankkraampjes, veel Colombiaanse toeristen, schietkraampjes en rare spellen zoals Tejo (een soort jeu de boules maar dan met stenen die je op papiertjes moet gooien met daarin buskruit, wat tot redelijk spectaculaire ontploffingen leidt -een spel wat overigens vrij moeilijk bleek te zijn). We slapen gelukkig in een gezellig hostel aan de rand van het dorp, met prachtige uitzichten over de omliggende bergen (tot 5200 m hoog), de coffee-farms en het kleurrijke dorp. We besloten na wijselijk overleg met andere reizigers niet de hoogste berg te beklimmen gezien de onvoorspelbare weersituaties boven (en het mooie weer hier beneden). Wel maakten we wandelingen door de prachtige Cocora vallei met bizar hoge palmbomen, door bossen, door jungle, langs de rivier en de heuvels in. Vandaag zwommen we zelfs in een ijskoude waterval middenin de jungle. Ook het bezoek aan de coffee-farm bleek de moeite te zijn, met een zeer enthousiaste gids die ons letterlijk alles over het maken der koffie leerde EN ons bovendien de twee soorten koffie van de farm liet proeven (zoals ik schreef voor onze neus geplukt, geroosterd en gemalen). Okee, misschien wordt het tijd dat ik het schrijven stop om nog wat verhalen te bewaren voor de volgende keer, al ben ik er zeker van dat er voldoende nieuwe zullen bij komen. Ik zal nog vermelden dat er hier beestjes zijn die etterende wondjes veroorzaken ter hoogte van de ledematen; voornamelijk bij mij en voornamelijk ter hoogte van mijn benen. Niets om jullie zorgen over te maken, maar wel bijzonder smerig! Gelukkig hebben we een dokter EN een bioloog bij ons, HA! Morgen reizen we verder (wederom per bus) naar Medellin, een oude koloniale stad met veel muziek en kunst, Rio Claro en Guatape (natuur). Oh, we voelen ons hier trouwens super veilig, heel vriendelijke mensen en totaal geen bedreigende situaties. Dus, genieten jullie maar van De Zomer elders in de wereld; wij doen dat in vrolijk en kleurrijk COLOMBIA!

Heel veel liefs van ons beiden, Anne en Dennis